Ang Pagpasakit — Usa Ka Binag-ong Pagsaysay

(Pinasubay sa saysay ni Mateo, ulohan 26 tudling 14-75 hangtud sa ulohan 27 tudling 1-66.)

Ang usa sa Napulo’g Duha nga ginganla’g Judas, ang Iskariote, miduol sa mga pangulong pari ug miingon, “Akong ibaligya ninyo ang akong higala. Pila’y inyong palit?” Gibayran nila si Judas og katloan ka salaping pilak. Sukad kaniadto, wala na mahimutang si Judas. Nagpunay na siya’g pangita og paagi nga matugyan si Jesus ngadto kanila.

Sa unang adlaw sa Pangilin sa Tinapay nga Wala’y Patubo, giduol si Jesus sa iyang mga ka-berks nga nagaingon, “Maghikay na mi alang sa Pasko. Asa imong gusto nga venue?”

Ug mitubag Siya, “Adto mo’s dakbayan ug pangitaa kadtong usa ka tawo. Ingna siya nga miingon Ko, ‘Hapit na akong schedule. Dinha ko sa imong balay mokaon og Pasko kuyog sa akong barkada.”

Gituman sa Iyang barkada ang Iyang gisugo, ug nangandam sila sa Pasko.

Pag-abot sa kilumkilum, mitambong Siya sa kan-anan diin nagsugod na og pangaon ang Iyang barkada. Ug samtang na-busy sila’g hungit, mikalit og sulti si Jesus, “Wa’y binuang, mga brod, naa’y usa ninyo nga magluib Nako.”

Naguol ang mga tinun-an. Nagtagsa-tagsa sila’g ingon, “Sure ka nga dili ako, Lord?”

Ug mitubag Siya, “Ang nakigsawo og kaon Nako niining akong panaksan mao ang magbudhi Kanako. Nahisulat nga ang Anak sa Tawo mopahawa gayud. Apan ambot na lang gyud sa magtraydor sa Anak sa Tawo. Alaut kaayo ang magbudhi. Maayo pa’g gipa-abort na lang siya sa iyang inahan.”

Unya si Judas, ang traydor, mitubag, “Sure ka nga dili ako, Magtutudlo?” Gitubag siya ni Jesus, “Ika’y nag-ingon niana.”

Samtang nangaon sila, mikuha si Jesus og tinapay, nanalangin, mipikas sa tinapay, ug giapud-apud ang mga tipik ngadto sa Iyang barkada. Ug miingon Siya, “Dawata ni ug kan-a. Kini ang Akong lawas.”

Unya mikuha Siya sa baso, nagpasalamat, mitunol niini ngadto sa Iyang barkada, ug miingon, “Panginom kamong tanan, kay kini ang Akong dugo sa Kasabutan, ang dugo nga i-ula aron mapasaylo ang sala sa kadaghanan. Sultihan ko kamo nga gikan karong taknaa, dili ko moinom niining alaka hangtud moabot ang adlaw nga magtagay ta pag-usab didto sa gingharian sa Akong Tatay.”

Human sila miawit og usa ka awit, milakaw sila paingon sa Bungtod sa mga Oliba.

Dayon miingon si Jesus kanila, “Ang inyong pagtoo Kanako tay-ugon karong gabhiona, kay nahisulat: ‘Akong patyon ang Magbalantay sa karnero, ug magkatibulaag ang mga karnero’; apan inigkabanhaw Nako, mag-una ko ninyo didto sa Galilee.”

Misabat dayon si Pedro, “Ay’g atik-atik dinha, parts! Ilaha ra’ng pagtoo ang matay-og oy! Ang akong pagtoo? Dili!”

Ug gitubag siya ni Jesus, “Bantay bitaw! Karong gabii, sa dili pa motuktugaok ang sunoy, imo na Ko’ng ilimod makatolo.”

Sagbat pud pag-usab si Pedro, “Bisan pa’g patyon ko uban Nimo, di lagi tika ilimod!”

Ug ang ubang mga tinun-an namulong sab og susamang pulong.

Ug nangadto silang tanan sa dapit nga gitawag og Gethsemane. Miingon si Jesus, “Panglingkod sa mo dinhi. Moadto ko didto sa unahan aron mag-ampo.”

Iyang gipakuyog si Pedro ug ang duha ka mga anak ni Zebedee. Nagsugod na Siya pagbati og kaguol ug kasakit. Ug giingnan niya ang tolo, “Sakit kaayo! Mora Ko’g mamatay! Ubani Ko ninyo dinhi. Magbantay ta.”

Milakaw Siya og dyutay sa unahan, ug mihapa ug nag-ampo, “Tay, mora man ta’g nagtagay ani. Pwede mo-pass lang Ko? Apan, kung mao’y Imong pagbuot, aw, Ikaw gud! Okay ra ko ana, Tay.”

Pagbalik Niya sa nahimutangan sa tolo, nasakpan Niya sila nga nangatulog. Iyang giingnan si Pedro, “Naunsa man mo oy! Bisan usa ka takna di mo makabantay uban Nako? Pagbantay lagi ug pag-ampo mo aron dili mo madakin-as ngadto sa pagsulay. Willing ang inyong kalag, apan luya ang inyong lawas.”

Gibiyaan Niya sila pag-usab ug mibalik Siya didto sa unahan aron mag-ampo sa ikatolong higayon. Mao ra gihapon ang Iyang gi-ampo.

Gibalik Niya ang Iyang mga kauban. Nangatulog gihapon sila. Miingon Siya, “Nangatulog pa gihapon mo ug namahulay? Tan-awa, miabot na ang panahon nga ang Anak sa Tawo itugyan na ngadto sa mga masalaypon. Pamangon na mo. Adto na ta. Tan-awa, miabot na ang traydor.”

Samtang namulong si Jesus niini, miabot si Judas, ang usa sa Napulo’g Duha. Uban kaniya ang daghang mga tawo nga nagdala og mga pinuti ug puspus. Gisugo sila sa mga pangulong pari ug mga kadagkoan. Nakigsabot daan si Judas kanila, “Bantayi ninyo ang akong kiss. Ang tawo nga akong hagkan, kana mao’y dakpa.”

Midali pagduol si Judas ngadto kang Jesus ug mitimbaya, “Uy, Magtutudlo!” ug dayon gihagkan niya si Jesus.

Mitubag si Jesus, “Bay, buhata na ang imong tuyo sa pag-anhi dinhi.” Gidakop nila si Jesus.

Mihulbot sa iyang pinuti ang usa sa mga kuyog ni Jesus. Gitigbas niya ang dalunggan sa katabang sa labaw’ng pari. Gibadlong siya ni Jesus, “I-uli na imong pinuti sulod sa sakuban! Ang mopatay pinaagi sa pinuti, sa pinuti ra sab patyon. Kay ngano, sa inyong tan-aw, dili ko makapangayo og back-up gikan ni Tatay? Ha! Kung mangayo ko niya’g napulo’g duha ka panon sa mga anghel, sa inyong tan-aw, di kaha ko Niya padalhan? Apan, kung Ako kanang buhaton, unsaon na lang pagkatuman sa nahisulat sa Kasulatan?”

Giingnan ni Jesus ang mga tawo, “Kamo ha, inyo Ko’ng gipakasama og kawatan. Nagdala pa gyud mo’g mga pinuti ug puspus aron dakpon ko? Kada adlaw naglingkod ko ug nagtudlo sa simbahan, apan wa gyud Ko ninyo dakpa. Apan, kining tanan nahitabo aron matuman ang gitagna sa mga propeta.” Human niana, nangikyas ang Iyang barkada ug gibiyaan nila Siya.

Gidala si Jesus sa mga nagdakop Kaniya ngadto kang Caiaphas, ang labaw’ng pari. Didto sab ang mga magtutudlo sa Kasugoan ug ang mga pangulo sa mga Judeo. Gisundan diay ni Pedro si Jesus, apan from a distance lang. Misulod siya’g apil sa tugkaran sa labaw’ng pari ug milingkod uban sa mga alalay sa labaw’ng pari aron maniid sa mga panghitabo.

Ang mga pangulong pari ug ang tibuok Sanhedrin (ang labaw’ng Hukmanan sa mga Judeo) nangita’g mga bakak nga mahimo nilang ikapasangil kang Jesus aron silotan Siya og kamatayon. Aduna’y pipila ka mga bakakon nga mipasupot og mga pasangil. Apan wala man gyud sila’y napuga. Hangtud nga may duha nga miduol ug miingon, “Kining Tawhana nangangkon, ‘Mahimo Nako’ng tumpagon ang simbahan, ug sulod sa tolo ka adlaw, patindugon Nako og balik.”

Mibarog ang labaw’ng pari ug gipangutana si Jesus, “Unsa’y Imong tubag? Wa Ka’y ikatubag? Unsa man ning ilang gisumbong batok Kanimo, ha?”

Apan hilom lang si Jesus.

Miingon ang labaw’ng pari, “Hoy, sulti’s tinuod! Ayaw’g pamakak! Sultihi kami—ug kilatan ka pa unta sa buhi nga Diyos kung mamakak Ka—nga Ikaw ang Pinili, ang Mesiyas, ang Anak sa Diyos.”

Gibu-ak ni Jesus ang iyang kahilum ug mitubag, “Ika’y nag-ingon ana, ha! Apan sultihan tika, sukad karon makita ninyo ‘ang Anak sa Tawo nga naglingkod sa tuohan sa Makagagahum’ ug ‘nagsakay sa mga panganud sa langit’.”

Pagkadungog sa labaw’ng pari sa gisulti ni Jesus, gigisi niya ang iyang kaugalingong sinina tungod sa dakong kalagot ug misiyagit, “Nagpasipala Siya sa Diyos! Nya, mangita pa ta’g mga saksi? Nakadungog ta sa iyang pasipala batok sa Diyos! Unsa’y inyong hukom?”

Ug mitubag sila, “Patya na’ng tawhana na!” Giluwaan nila Siya sa nawong ug gikulata nila Siya. Ang uban mitamparos Kaniya ug nagbiay-biay, “Ikaw man kaha ang Pinili, tag-ana kuno kinsa’y nagsagpa nimo bi?”

Didto sa gawas, sa tugkaran, naglingkod si Pedro ug nag-atang. Giduol siya sa usa sa mga muchacha sa labaw’ng pari ug gisultihan, “Hala! Kauban man mo ni Jesus, kadtong taga-Galilee!” Milimod si Pedro atubangan sa mga nakadungog sa gisulti sa babaye, “Ambot nimo, Day! Wa ko kahibaw unsa nang imong mga gipanulti oy!”

Ug midalidali si Pedro pagsibat. Pagawas na unta siya sa ganghaan, giduol na pud siya og laing babaye nga nagkanayon, “Kining lalakiha, kauban kini ni Jesus nga taga-Nazareth!” Milimod na sab si Pedro, “Pramis, wa ko kaila anang tawhana!”

Pagkataudtaud, giduol na sab si Pedro og mga istambay. Miingon sila, “Sure gyud mi, kauban ka nila. Sa imong sinultihan pa lang daan, mailhan gyud nga sama ka Niya.” Dinhing tungora, namalikas si Pedro, “Mga pisti ug mga inatay! Di lagi mi friends anang tawhana!”

Ug mituktugaok ang sunoy.

Dayon nakahinumdum si Pedro sa giingon ni Jesus, “Bantay bitaw! Karong gabii, sa dili pa motuktugaok ang sunoy, imo na Ko’ng ilimod makatolo.” Migawas siya. Nagminatay siya og hilak.

Sayo sa buntag, nagsabot ang tanang pangulong pari ug ang mga kadagkoan sa mga Judeo unsaon nila pagpatay si Jesus. Gigapos nila Siya ug gidala ngadto kang Pilato, ang gobernador.

Pagkahibalo ni Judas nga patyon si Jesus, nagbasul siya. Giuli niya ngadto sa mga pangulong pari ug magtutudlo sa Balaod ang katloan ka pilak nga iyang nadawat. Giingnan niya sila, “Nasayop ko! Nakasala ko! Akong gitugyan kaninyo ang usa ka tawong wala’y sala!” Mitubag sila, “Unsa’y labot namo? Imoha na na’ng problema oy!” Gilabay ni Judas ang salapi didto sa simbahan. Mipahawa siya, mipalayo, ug naghikog pinaagi sa pagbitay sa iyang kaugalingon.

Gitapok sa mga labaw’ng pari ang mga salaping pilak. Nagkasinabot sila, “Ilegal man ni nga i-deposit sa bangko sa simbahan kay bayad man ni sa kinabuhi.” Human sa ilang panagsabot, nakahukom sila nga gamiton ang salapi pagpalit og yuta nga mahimong kalubngan sa mga langyaw. Gipalit nila ang yuta sa usa ka tighimo og mga kulun ug lung-aganan. Hangtud karon, ang maong sam-ang o menteryo gitawag gihapon og “Yuta sa Dugo.” Natuman gayud ang gitagna sa propeta nga si Jeremias, “Ug gikuha nila ang katloan ka salaping pilak, ang nahut nga gisabutan sa pipila ka mga Israelita nga ipalit kaniya, ug ang salapi gipalit nila sa yuta niadtong tiggama og kulun sumala gyud sa gisugo kanako sa Ginoo.”

Nagbarug si Jesus atubangan ni Pilato, kinsa misukit-sukit Kaniya, “Ikaw ba ang Hari sa mga Judeo?” Mitubag sa Jesus, “Ika’y nag-ingon.” Milabay na sab ang mga pangulong pari ug mga magtutudlo sa Balaod sa ilang mga pasangil batok ni Jesus. Nagpabiling hilum si Jesus.

Miingon si Pilato Kaniya, “Nakadungog ka sa mga pasangil nila batok Kanimo? Tingog oy!” Apan wala motingog si Jesus. Nangangha pag-ayo si Pilato.

Sumala sa nabatasan, matag Pasko, ang gobernador mahimong mobuhi og bisan kinsang binilanggo nga pangayoon sa mga tawo. Niadtong panahona, aduna’y usa ka mangtas nga binilanggo nga ginganla’g Barabbas. Nangutana si Pilato sa mga nagpundok nga mga tawo, “Kinsa’y gusto ninyong akong buhi-an? Si Barabbas? O si Jesus nga gitawag og Mesiyas?” Naa na’s pahak ni Pilato nga nasina lamang ang mga kadagkoan, mao’y hinungdan nga ilang gitugyan si Jesus kaniya.

Samtang naglingkod si Pilato sa iyang lingkuranan, giduol siya sa sulugoon sa iyang misis. Naghatud ang sulugoon og mensahe gikan sa iyang asawa: “Love, ayaw’g hilabti kanang tawhana. Tarong kana nga tawo. Gidaman ko gabii tungod Niya, Love.”

Gihulhugan sa mga pangulong pari ug mga kadagkoan ang mga tawo nga si Barabbas ang palingkawason ni Pilato ug nga ipapatay si Jesus.

Nangutana pag-usab si Pilato, “Kinsa lagi akong buhi-an? Si Barabbas o si Jesus?”

Misiyagit sila, “Si Barabbas!”

Nangutana si Pilato kanila, “Unya, unsaon man ni nako si Jesus nga gitawag og Mesiyas?”

Mitubag sila, “Ilansang sa krus!”

Nangutana si Pilato, “Ngano diay? Unsa’y sayop ang Iyang nabuhat?”

Misiyagit lamang sila og kusog, “Ilansang Siya sa krus!”

Nakita ni Pilato nga wa’y paingnan ang iyang pagpangutana, ug nahadlok sab siya nga magkagubot ang mga tawo. Mikuha siya og tubig, nanghugas sa iyang mga kamot atubangan sa mga tawo, ug miingon, “Wa ko’y labot sa kamatayon niining tawhana. Inyoha na’ng problema ha?”

Ug mitubag ang mga tawo, “Wa’y kaso! Kami ug ang among mga anak ang manubag sa Iyang kamatayon.”

Gipabuhi-an ni Pilato si Barabbas. Gipalatus niya si Jesus. Pagkahuman, gitugyan niya si Jesus ngadto kanila aron ipalansang.

Gikuha sa mga kawal si Jesus ug gisulod sa praetorium. Nag-alirong ang mga kawal Kaniya. Gihuboan nila Siya sa Iyang mga sapot ug gisul-oban Siya og kupo nga pulahon sa kawal. Naghimo sila og korona gikan sa mga tunok, ug ila kining gibutang sa Iyang ulo. Gipakupot nila sa Iyang tuong kamot ang bagakay isip Iyang tukod. Nagluhod-luhod sila atubangan Niya ug nagbugal-bugal, “Mabuhi ang Hari sa mga Judeo!” Gilud-an nila Siya. Gikuha nila ang Iyang gikuptang bagakay ug ilang gibunalbunalan ang Iyang ulo.

Human sa ilang pagbugalbugal, gihubo nila ang Iyang kupo, gisul-oban og balik sa iyang mga sapot, ug gidala sa gawas aron ilansang.

Natagboan nila si Simon, taga-Cyrene. Gipugos nila si Simon sa pagpas-an sa krus.

Sa pag-abot nila sa dapit nga gitawag og Golgotha (ang Dapit sa mga Bagolbagol), gihatagan nila si Jesus og alak nga gisambogan og apdo. Gitilawan Niya kini, apan wala Siya mopadayon og inom.

Human nila Siya ilansang sa krus, ilang gibahin-bahin ang iyang mga sinina pinaagi sa ripa. Unya nanglingkod sila ug nagbantay Kaniya. Gibutang nila ibabaw sa Iyang ulo ang sinulat nga pasangil batok Kaniya: Kini si Jesus, ang Hari sa mga Judeo. Aduna’y duha ka rebelde nga gilansang sab sa krus dungan Niya. Gitung-an Siya sa duha.

Ang mga tawo nga milabay didtong dapita nakapanglingo sa ilang mga ulo ug mibiay-biay Kaniya, “Ikaw nga motumpag sa simbahan ug mopabarug niini pag-usab sulod sa tolo ka adlaw, luwasa kuno Imong kaugalingon, kung Ikaw man kaha ang Anak sa Diyos, kanaug kuno dinha gikan sa krus!”

Ang mga pangulong pari ug ang mga magtutudlo sa Balaod mibiay-biay sab Kaniya, “Giluwas niya ang uban, apan di Siya kaluwas sa Iyang kaugalingon! Mao na’y Hari sa Israel? Kung makakanaug Siya gikan anang krus, dinha na ta motuo Niya. Misalig siya sa Diyos. Tan-awon ta’g luwason ba Siya sa Diyos. Patuga-tuga pa Siya’g ingon, ‘Ako ang Anak sa Diyos.'”

Ang duha ka rebelde nga gilansang sab ug nahimutang sa Iyang isigkilid mibiay-biay sab Kaniya sa susamang mga pulong.

Gikan sa udtong tutok, mingitngit ang kalibutan sulod sa tolo ka takna. Pag-abot sa ikatolong takna sa hapon, mitiyabaw si Jesus, “Eli, eli, lema sabachthani?” (Diyos ko, Diyos ko, nganong Imo akong gipakyas?) Ang mga nagtambay didto nga nakadungog nakaingon, “Nangita Siya’ng Elias.” Ang usa kanila midalidali og kuha og espongha. Gituslob niya ang espongha sa alak, gibutang ang espongha sa tumoy sa sanga sa kahoy, ug gitunol ang espongha ngadto ni Jesus. Apan ang uban miingon, “Taympa, tan-awon nato kung moanhi ba si Elias aron luwason Siya.”

Mitiyabaw pag-usab si Jesus ug namatay.

Sa pagkahitabo niini, nagisi ug natunga ang tabil sa sulod sa simbahan gikan sa taas paingon sa ubos. Milinog. Nangabuak ang mga bato. Nangabukas ang mga lubnganan. Ug gibanhaw ang mga lawas sa mga balaan nga nahikatulog. Nanggawas sila sa ilang mga lubnganan human sa pagkabanhaw ni Jesus, ug nangadto sila sa Balaang Syudad. Daghang tawo ang nakakita kanila.

Ang pangulo sa mga kawal ug ang iyang mga kauban nga nagbantay ni Jesus nangahadlok pagkabati nila sa linog ug pagkasaksi nila sa mga panghitabo. Nakaingon sila, “Tinuod gyud diay, kining tawhana ang Anak sa Diyos!”

Aduna’y mga babaye sab nga nagsud-ong sa mga panghitabo gikan sa halayo. Sila nagsunod kang Jesus gikan pa sa Galilee ug nag-atiman Kaniya. Usa kanila si Maria nga taga-Magdala, ang lain pa nga Maria nga inahan ni James ug Jose, ug ang inahan sa mga anak ni Zebedee.

Pagsalop na sa adlaw, miabot si Jose nga taga-Arimathea. Usa siya sa mga sumusunod ni Jesus. Gipangayo niya gikan ni Pilato ang lawas ni Jesus. Gisugtan siya ni Pilato.

Gikuha ni Jose ang patay’ng lawas ni Jesus, giputos kini og bag-ong panapton, ug gisulod sa iyang bag-ong lubnganang bag-o niyang gikawot sa bakilid. Giligid niya ang dakong bato aron tabunan ang baba sa lubnganan, ug dayon mipauli na siya. Apan si Maria nga taga-Magdala ug ang usa ka laing Maria nagpabilin. Nanglingkod sila, nag-atubang sa lubnganan.

Sa sunod adlaw, ang adlaw human sa adlaw sa pagpangandam, nagtapok na sab ang mga labaw’ng pari ug ang mga Pariseo atubangan ni Pilato. Ilang gi-warningan si Pilato, “Sir, kaniadtong buhi pa kining impostor, miingon Siya, ‘Human sa tolo ka adlaw, banhawon Ako.’ Pabantayi ang Iyang lubnganan hangtud sa ikatolong adlaw, aron dili kawaton sa Iyang barkada ang iyang lawas ug dayon manabi sa katawhan, ‘Gibanhaw Siya gikan sa kamatayon.’ Kung ingon niana ang mahitabo, labaw pang dautan kana nga pagpanglimbong kay sa nahauna.” Miingon si Pilato kanila, “Dad-a inyong mga tigbantay. Pabantayi ninyo og hugot ang lubnganan. Full security gyud. Minimum tolerance.” Busa, nangadto sila sa lubnganan. Gibutangan nila ang bato og ilhanan aron makahibalo sila kung may mobukas niini. Ila sab nga gipabantayan ang lubnganan.

Image credit: “Blood on Cloak” by ~mohzart