Higalang Kwaknit

Naa ko’y higalang kwaknit. Wala ko masayod kung unsa iyang ngalan, ni asa siya magpuyo nianang dako ug labong nga punoan sa kaimito, ni unsa iyang dagway. Ang akong pagtoo, kay kwaknit man siya, sama ra sab ang iyang dagway sa dagway sa ubang mga kwaknit.

Apan managhigala mi ug sugiran ko ikaw kung ngano.

Daghan mi’g mga pagkasama, Bay. Pananglitan, batasan sa kwaknit mao ang pagtrabaho inig tak-op sa adlaw ug pagpahulay inig subang sa adlaw. Susama sab ang akong kinaiya sa akong higalang kwaknit, Bay. Nabantayan nako nga mas madasigon kong maghimo sa akong mga buluhaton kung gabii na. Tungod tingali kini sa kakulang sa saba, alingisngis, alimuot, kalandrakas, samok, kayagaw, ug kagubot nga sarang masinati sa adlawan. Mas hayahay pud ang akong pamati inig gabii na, labi na kung wala’y diskoral nga mahitabo sa kasikbit nga baranggay, o kung wala mag-videoke ang among silingang yabag (yabag gyud siya ma-hubog o dili).

Dili sab layo sa kwaknit ang akong batasan sa pagkatulog. Matulog ako sa dili pa mosubang ang adlaw.

Ang nakalahi namo sa akong higalang kwaknit, Bay, mao nga samtang siya makalupad, ako dili. Mao kana ang pinakatataw kaayo nga kalahian. Balhiboon sab siya, apan ako dili. Unya, ang iyang ipamahaw, paniudto ug panihapon, mga gagmay’ng mananap ra gyud, samtang ako, wala man ko’y gana mo-merienda og lamok.

Uban pang kalainan namo, Bay, mao nga momata ang akong higalang kwaknit inig gabii. Sa akong bahin, momata ako mga pipila ka oras labay sa udtong tutok. Apan susama ang among takna sa pagkatulog. Sa tinuoray lang, magdungan mi’g katulog. Mahibaloan man nako nga takna na sa pagkatulog tungod kay mositsit man siya nako inig labay niya sa may bintana inig pauli niya paingon sa punoan sa kaimito nga duol sa among balay. Mabati na gani nako ang iyang sitsit, mamalong na dayon ko sa akong mga suga sa akong lawak-katulganan, ug mangandam sa akong panaw paingon sa kalibutan sa mga damgo.

Dili gyud mapakyas ang iyang pagsitsit kanako matag kaadlawon. Akong gisusi sa pipila ka higayon ang eksaktong takna sa iyang pagpauli ug paghapit sa akong bintana aron mositsit–exactong alas kwatro sa buntag (sa akong orasan). Mao na nga mapasalamaton ko sa akong higalang kwaknit kay siya mao ang akong alarm clock. Salamat kaniya, mapahinumduman ko nga kinahanglan pud diay akong matulog ug mopahulay.

Aduna pud diay laing magpahinumdum nako, Bay, nga takna na sa pagkatulog–ang dakong kampana sa simbahan sa Pardo. Samtang mamukaw kini sa mga matoohon inig bagting niini alas singko sa kaadlawon, nagbadlong kini kanako nga angay na akong matulog.

Usahay, ilabi na kung aduna ako’y daghan pang mga tiwasonon, pasagdan ko lamang ang akong higalang kwaknit nga mauna og katulog. Dili ra man pud siya mamugos.

Sama karon, lapas na sa alas kwatro sa kaadlawon ug misugod na paghayag ang kalangitan. Dili na layo ang unang bidlisiw sa adlaw. Ganina ra miabot ang akong higalang kwaknit sa iyang tinago nga pahulayanan. Wala pa sab hinuon motabyog ang dakong kampana sa kampanaryo.

Busa, dinhi lang ko kutob, Bay. Kung sigihon ni nako ang pagpamulaw, dili madugay, tuboan na ko’g pako ug nianang higayona, mouban na ko sa akong higalang kwaknit magkapa-kapa sa ngitngit nga kawanangan ug mangita’g ipanihapon. Pastilan!