Jan 012002
Nangalimyon ka sa katam-is sa pagpasakit nga wa’y sama
Nianang Tawo nga naghigda, samaran, wa na’y kinabuhi
Nga gilukdo nianang karo, nagpasundayag sa pag-ula
Sa singot, dugo, ug ginhawa alang sa gugma sa pinili.
Nianang Tawo nga naghigda, samaran, wa na’y kinabuhi
Nga gilukdo nianang karo, nagpasundayag sa pag-ula
Sa singot, dugo, ug ginhawa alang sa gugma sa pinili.
Gisunod-sunod sa Soledad, luhaan, nagkagot sa ngipon
Nangadugmok ang kasingkasing, nagsubo, hilom nga nagtiyabaw
Samtang nag-iwag sa kangitngit mga kandilang tagpisohon
Nagadan-ag sa agi-anang gihabolan sa pagpanghupaw.
Saksi ikaw niining tanan, kalachuchi nga puti’g gihay,
Wala kahubsi sa kaanyag taliwala sa naghingapin
Nga kahapdus ug pagpamaul sa kasingkasing nga nakagay,
Mapasigarbohong nagbarog, nagpaanindot bisan daplin.
Ipahanggab kanamo, bulak, ang kahumot nianang karo,
Buntoga sa imong kaputi ang anino sa kagabhion,
Dayandayani ang Namatay gikan sa tiil hangtod sa ulo—
Ug buhata kini pag-usab tolo ka adlaw sumad karon.
Photo credit: “Kalachuchi II” (http://benefitofbeingme.deviantart.com/)
Ipaambit kini! (Share this!)