Mirkulis sa Badlis

Ang Ginuu miingun,
“Singgit ug kusug ug ayaw pagpugungpugung;
ipatugbaw ang imung tingug sama sa trumpeta;
sultihi ang akung katawhan sa ilang mga sala
ug ang banay ni Jacob sa ilang kalapasan.
Adlaw-adlaw mudangup sila kanaku
ug malipay sila nga masayud sa akung kabubut-un,
daw usa ka nasud nga matarung
ug wala magsalikway sa balaud sa ilang Dyus.
Nangayu sila kanaku ug hustung hukum
ug gikalipay nila ang pagduul sa Dyus.”
Nangutana ang katawhan,
“Nganung magpuasa man kami kun dili ka makakita?
Nganung magpaubus man kami kun dili ka magpakabana?”
Ang Ginuu miingun kanila,
“Ang tinuud mau nga nagpuasa kamu
tungud kay nangita kamu sa inyung kaayuhan,
ug gidaugdaug ninyu ang tanan ninyung trabahadur.
Magpuasa kamu apan mangita gihapug away ug makigsinumbagay.
Ang pagpuasa nga sama sa inyung gibuhat
dili makatabang arun dunggun ang inyung pag-ampu.
Mau ba kining matanga sa pagpuasa ang makalipay kanaku?
Mau ba kini ang tinuud nga pagpaubus?
Igu na ba ang pagduku sa inyung ulu sama sa sagbut,
ug sa pagbanig ug saku ug paghigda sa abu?
Mau ba kini ang gitawag ninyug puasa nga kahimut-an naku?

“Ang puasa nga akung gipangayu
mau ang pagbugtu sa mga gapus sa pagkadautan,
ug pagtangtang sa higut sa yugu,
ingun man ang paghatag ug kagawasan sa mga dinaugdaug,
ug pagbali sa tanang yugu.
Dili ba ang puasa nga akung gikinahanglan
mau man nga hatagan ninyug pagkaun ang mga gigutum,
ug papuy-un ninyu sa inyung balay ang mga kabus nga walay puluy-anan,
ug nga bistihan ninyu ang hubu,
inay pasagdan ninyu ang inyung kaigsuunan?

“Sa ingun, mudan-ag ang inyung kahayag
ingun sa banagbanag sa kabuntagun,
ug mamaayu kamu pagdali;
maggiya kaninyu ang inyung katarung,
ug sa inyung luyu panalipdan kamu sa akung himaya.
Kun musangpit kamu kanaku, tubagun ku kamu;
kun magpakitabang kamu, dili ku kamu balibaran.

“Kun likayan ninyu ang pagdaugdaug,
ang pagtulisuk ug ang dautang pulung,
ug pakan-un ninyu ang gigutum,
ug hatagan ang mga kabus sa ilang gikinahanglan,
musidlak ang inyung kahayag diha sa kangitngit,
ug ang inyung kangitngit mahisama sa kahayag sa udtung tutuk.
Tultulan ku kamu kanunay
ug tagbawun sa mga maayung butang
ug hatagag kabaskug sa lawas.
Mahisama unya kamu sa tanaman nga kanunayng gitubigan
ug sa tubud nga dili gayud muhubas.
Unya tukurun pag-usab ang inyung karaang mga siyudad nga nangagun-ub;
bangunun ninyu ang mga tinukud sa daghang kaliwatan;
tawgun kamug mga tig-ayu sa mga nangagubang paril ug mga kabalayan.”

Hinuktukan natu ang dugu ni Cristo ug ilhun ang kabililhun niini alang sa Dyus nga iyang Amahan, sanglit giula man kini alang sa atung kaluwasan ug naghatag sa grasya sa paghinulsul ngadtu sa tibuuk kalibutan.

Kun subliun ta ang lainlaing mga panahun sa kasaysayan, makita natu nga sa matag kaliwatan ang Ginuu mitanyag ug higayun sa paghinulsul ngadtu sa tanang buut mubalik kaniya. Sa dinhang nagsangyaw si Noah sa minsahi sa paghinulsul gikan sa Dyus, ang tanang nagpatalinghug nangaluwas. Giingnan ni Jonah ang mga taga-Nineveh nga puuhun sila sa Dyus, apan human sila naghinulsul, ang ilang mga pag-ampu nakapadangat kanila sa pasaylu sa Dyus alang sa ilang mga sala, ug naluwas sila, bisan pa man dili sila katawhan sa Dyus.

Ubus sa pagdasig sa Ispiritu Santu, ang mga alagad sa grasya sa Dyus nagsulti mahitungud sa paghinulsul; gani, ang Ginuu sa tibuuk kalibutan gayud mihisgut mahitungud sa paghinulsul inubanan sa panumpa: Samtang aku buhi, nag-ingun ang Ginuu, di ku pangantihun ang kamatayun sa makasasala kundili ang iyang paghinulsul. Gidugang niya kining pamatuud sa iyang kaayu: Balay sa Israel, basuli ang imung kadautan. Sultihi ang mga anak sa akung katawhan: Kun musangku gikan sa yuta ngadtu sa langit ang ilang mga sala, bisan pa ug ingun katataw sa dagtum-pula ug labing itum pa kay sa saku, bumalik lamang kamu nganhi kanaku sa tibuuk ninyung kasingkasing ug ingun, “Amahan,” ug paminawun ku kamu isip balaang katawhan.

Sa atu pa, buut sa Dyus nga makahigayun sa paghinulsul ang tanan niyang pinalangga ug iyang gipamatud-an kining tinguhaa pinaagi sa iyang gamhanang pagbuut. Mau nga angay natu tumanun ang iyang makagagahum ug mahimayaung pagbuut ug mainampuung pangayuun ang iyang kaluuy ug kaayu. Angay kita magmahangyuun sa iyang atubangan ug musandig sa iyang kalulut, ug isalikway ta ang mga kawang nga mga buhat ug ang panagbangi ug ang kasina nga makadala lamang ug kamatayun.

Mga igsuun, angay kitang magmapaubsanun sa hunahuna ug isalibay ang tanang pagkamapalabilabihun, pagkamapahitas-un, ug way kahulugang kasuku. Hinunua, ang atung mga buhat angay natu ipasubay sa mga Kasulatan, kay nag-ingun ang Ispiritu Santu: Ang tawung maalamun dili angay maglipay sa iyang kaalam, ni ang lig-ung tawu sa iyang kalig-un, ni ang adunahan sa iyang bahandi. Hinunua, siya nga naglipay pakalipaya sa Ginuu pinaagi sa pagpangita kaniya ug pagbuhat sa matarung ug makiangayun. Labi nang hinumdumi ang gisulti sa Ginuung Jesus sa iyang pagpanudlu ug kaaghup ug pagkamapailubun. Pagpakamanggiluy-un kamu, miingun siya, buhan kaluy-an sab kamu. Pagpasaylu kamu, buhan pasayluun kamu. Kun giunsa ninyu pagtagad ang uban, sa ingun sab kamu tagdun. Kun unsay inyung gihatag, mau sab ang isukli kaninyu. Kun giunsa ninyu paghukum ang uban, sa ingun sab kamu hukman. Kun magbinuutan kamu sa uban, pakitaan sab kamu ug kabuutan. Ang sukdanan sa inyung kamanggihatagun mau sab ang sukdanan sa ibalus kaninyu.

Tuguti kining mga sugu ug lagda nga mulig-un kanatu arun kita mapaubsanung makatuman sa iyang balaang mga pulung. Sa gipangutana pa sa Kasulatan: Kinsay akung kahimut-an kundili ang mapaubsanun ug malinawung tawu nga mukurug sa akung mga ipamulung?

Kay nakigsalu man kita sa kabilin sa hilabihang kadaghang dagku ug malipayung mga kalampusan, magdali kita sa pagduul sa atong gihandum nga kalinaw nga gipanganduy natu sukad pa sa sinugdanan. Dili natu itaklì ang atung panan-aw gikan sa Amahan ug Magbubuhat sa ngatanan, ug hugut nga mukuput kita sa iyang mga maanindut ug di-katupngang mga gasa sa kalinaw ug sa tanan niyang mga panalangin.