Ikaupat nga Duminggu sa Kwarisma
(Duminggu sa Lætare)

Ang Ginuu miingun kang Moises, “Dad-a si Aaron ug ang iyang mga anak ug dad-a usab ang mga bisti sa pagkapari, ang lana nga igdidihug, ang turung baka nga halad tungud sa sala, duha ka turung karniru ug usa ka baskit nga pan nga walay patubu. Unya tiguma ang katawhan diha sa pultahan sa Tulda nga Tagbuanan.”

Gituman ni Moises ang gisugu sa Ginuu kaniya. Ug sa natigum na ang katawhan sa pultahan sa Tulda nga Tagbuanan, si Moises miingun sa katawhan, “Kini mau ang ipabuhat sa Ginuu.”

Unya gidala ni Moises si Aaron ug ang iyang mga anak ug giligu silag tubig. Pagkahuman, gisul-uban niya si Aaron sa taas nga bisti ug gibaksan unya gisul-uban ug sutana. Gisul-ub usab niya kang Aaron ang ipud ug gibaksan niya sa binurdahang bakus. Ug ang pabitay sa dughan gibutang ni Moises kang Aaron. Sa sulud sa pabitay sa dughan gibutang ni Moises ang Urim ug ang Tumim. Unya iyang gipurungan si Aaron ug sa atubangan sa purung gibutang niya ang dayandayang bulawan agig ilhanan sa pagkahinalad sumala sa gisugu sa Ginuu kaniya.

Unya gikuha ni Moises ang lana nga igdidihug ug gidihugan niya ang Tulda nga Tagbuanan ug ang tanan nga diha niini. Sa ingun, gihalad niya kini. Gibisibisan niyag lana ang halaran sa makapitu ug gidihugan niya kini lakip ang tanang mga galamitun niini, ingun man ang planggana ug ang tungtunganan niini arun sa paghalad niini. Gibubuan niyag lana nga igdidihug ang ulu ni Aaron arun paghalad kaniya. Unya gidala ni Moises ang mga anak ni Aaron sa atubangan sa mga tawu ug gisul-uban niya silag mga bisti nga taas. Gibaksan usab niya sila ug gipurungan sumala sa gisugu sa Ginuu kaniya.

Human niini, gikuha ni Moises ang turung baka nga halad tungud sa sala ug gitapiun ni Aaron ug sa iyang mga anak ang ilang mga kamut sa ulu sa baka. Unya giihaw kini ni Moises ug gikuha ang dugu niini. Gitunlub niya ang iyang tudlu sa dugu ug gipaghiran niya ang mga sungaysungay sa halaran. Sa ingun, naputli ang halaran. Ang dugu gibubu niya sa tungtunganan sa halaran arun sa paghalad niini. Gikuha ni Moises ang tanang tambuk nga nagputus sa sulud sa ginhawaan ingun man ang atay ug ang duha ka rinyun lakip ang tambuk niini ug gisunug niya kini sa halaran. Apan ang turung baka, ang panit, ang karni ug ang tai niini gisunug niya sa gawas sa kampu sumala sa gisugu kaniya sa Ginuu.

Unya gibayaw ni Aaron ang iyang mga kamut paingun sa mga tawu ug gipanalanginan niya sila. Ug nanaug siya human makahalad sa halad tungud sa sala, sa halad nga sunugunun ug sa halad sa pakigdait. Unya si Moises ug si Aaron misulud sa Tulda nga Tagbuanan. Sa paggula na nila, gipanalanginan nila ang mga tawu ug ang himaya sa Ginuu napadayag ngadtu sa tanang mga tawu. Ug gikan sa atubangan sa Ginuu mitungha ang kalayu nga misunug sa halad nga sunugunun ug sa mga tambuk nga diha sa halaran. Sa pagkakita sa mga tawu niini, naninggit sila ug nanghapa.

Nag-ingun kanatu ang Ginuu: Aku ang kahayag sa kalibutan; ang musunud sa akung mga lakang dili magalakaw sa kangitngit apan makabatun sa kahayag sa kinabuhi. Niining pipila lamang ka mga pulung naghatag siya ug sugu ug saad. Buhatun ta ang iyang gisugu arun dili ta maikug pangantihun ang iyang mga gipangsaad ug madunggan siya nga muingun kanatu sa adlaw sa paghukum: “Naglatid aku’g mga lagda sa pagdangat ninyu sa akung mga gipangsaad. Gipangtuman ba ninyu sila?” Kun muingun ka: “Unsay imung gisugu, Ginuu, amung Dyus?” mutubag siya: “Gisugu ku ikaw sa pagsunud kanaku. Nagpakitambag ikaw kanaku kun unsaun pagkab-ut sa kinabuhi’ng tunhay. Unsa’ng kinabuhia man kundili ang kinabuhi nga matud pa sa nahasulat: Anaa kanimu ang tuburan sa kinabuhi?”

Tumanun ta karun ang gisugu niya. Sundun ta ang mga lakang sa Ginuu. Isalibay ta ang mga talikala nga nagpugung kanatu sa pagsunud kaniya. Kinsa ang makasalibay niining mga gaid kun wala’y panabang gikan kaniya nga gipunting niining mga pulunga: Imung gibugtu ang akung mga talikala? May laing salmu namulung bahin kaniya: Gibuhian sa Ginuu ang mga binilanggu, gipataas sa Ginuu ang mga nagdungu.

Nagsunud sa kahayag sila nga mga gibuhian ug gipataas. Ang kahayag nga gisunud nila nag-ingun kanila: Aku ang kahayag sa kalibutan; ang musunud sa akung mga lakang dili magalakaw sa kangitngit. Gihimu sa Ginuu nga makakita ang mga buta. Mga igsuun, nagdan-ag kanatu karun ang maung kahayag kay gidihugan na ang atung mga mata sa haplas sa pagtuu. Gisagul ang iyang laway ug yuta arun idihug sa tawung buta sukad pa pagkatawu. Mga kaliwat kita ni Adan, mga buta sukad sa atung pagkatawu; nanginahanglan kita nga hatagan niya ug kahayag. Gisagul niya ang laway ug yuta, ug kini gitagna na: Mitungha ang kamatuuran gikan sa yuta. Siya gayud ang nag-ingun: Aku ang agianan, ang kamatuuran, ug ang kinabuhi.

Mahuptan natu ang kamatuuran kun maatubang na natu siya. Kini ang iyang saad kanatu. Kinsa’y makaaku ug laum sa butang nga ang Dyus, sa iyang kaayu, wala musaad kundili ba kaha mutuga niini?

Magkainatubangay kita. Nag-ingun ang Apustul: Ang nahibaluan ku karun tipik lamang, sama lamang sa hanap nga panagway diha sa salamin, apan unya nawnganay na. Si Juan nga apustul nag-ingun sa usa sa iyang mga sulat: Minahal kung mga igsuun, kita karun mga anak na sa Dyus, ug wala pa gipadayag kun maunsa gayod unya kita. Sayud kita nga inigmapadayag na siya, mahisama kita kaniya, kay makita man natu siya sa iya gayud nga pagkasiya. Usa kini ka daku’ng saad.

Kun gihigugma mu aku, sunud kanaku. “Gihigugma ku man ikaw,” muingun ka, “apan unsaun naku pagsunud nimu?” Kun ang Ginuu nga imung Dyus muingun kanimu: “Aku ang kamatuuran ug ang kinabuhi,” sa imung tinguha sa kamaaturan ug sa imung pagmahal sa kinabuhi, mangayu ka gayud kaniya nga tultulan ka sa agianan paingun kanila. Muingun ka gayud sa imung kaugalingun: “Ang kamatuuran usa ka dakung katinuuran, ang kinabuhi usa ka dakung katinuuran; kun mahimu lang unta nga makaplagan sila niining akung kalag!”