Ikatulu nga Duminggu sa Iniru

Ang Señor Santo Niño (Pista)

Usa niana ka adlaw, si Pedro ug si Juan miadtu sa Timplu sa alas tris sa hapun, ang takna sa pag-ampu. Didtu sa ganghaan nga ginganlag Matahum, may usa ka tawu nga bakul sukad sa iyang pagkahimugsu. Matag adlaw ihatud siya ngadtu sa Timplu arun magpakilimus sa mga tawu nga manulud didtu. Sa pagkakita niya kang Pedro ug kang Juan nga musulud na sa Timplu, nagpakilimus siya kanila. Mitutuk sila kaniya ug unya miingun si Pedro, “Tan-awa kami!” Busa mitutuk ang bakul kanila ug nagpaabut nga hatagan siyag limus. Apan miingun si Pedro, “Wala akuy salapi u bulawan apan ihatag ku kanimu ang ania kanaku: sa ngalan ni Jesucristo nga Nazaretnun, tindug ug lakaw!” Unya gigunitan ni Pedro ang tuung kamut sa bakul ug gitabangan siya pagpatindug. Dihadiha nalig-un ang mga tiil ug lutahan sa bakul. Miluksu siya sa iyang pagtindug ug milakaw kuyug kanila sulud sa Timplu. Siya naglakaw nga nagluksuluksu ug nagdayig sa Dyus. Ang mga tawu nakakita kaniya nga naglakaw ug nagdayig sa Dyus ug nailhan nila nga siya mau diay ang makililimus nga naglingkuran didtu sa ganghaan nga Matahum sa Timplu ug natingala pag-ayu silang tanan sa nahitabu kaniya.

Samtang nanguput kang Pedro ug kang Juan ang bakul nga naayu, ang tanang mga tawu natingala ug nanagan ngadtu kanila sa dapit nga ginganlag Biranda ni Solomon. Sa pagkakita ni Pedro sa mga tawu, miingun siya kanila, “Mga taga-Israel, nganung nahibulung man kamu niini ug inyu man kaming gitutukan? Naghunahuna ba kamu nga gipalakaw namu kining tawhana pinaagi sa amung kaugalingung gahum u sa amung pagkadyusnun? Ang Dyus ni Abraham, ni Isaac ug ni Jacob, ang Dyus sa atung mga katigulangan, nagpasidungug sa iyang Suluguun nga si Jesus. Apan inyu siyang gitugyan sa kagamhanan ug sa atubangan ni Pilato inyu siyang gisalikway bisan ug buhian unta siya ni Pilato. Siya ang Balaan ug ang Matarung apan wala ninyu siya dawata ug inyu hinuung gihangyu si Pilato nga mauy iyang buhian ang usa ka mamumunu. Ug gipatay ninyu ang Tinubdan sa kinabuhi. Apan gibanhaw siya sa Dyus ug kami mga saksi niini. Ug ang gahum sa ngalan ni Jesus nga amung gituuhan mauy nakaayu niining tawhana nga inyung nakita ug nailhan. Ang pagtuu kang Jesus mauy nakaayu kaniya sumala sa inyung nakita.

Sa pagkasunud adlaw, ang mga pangulu ug ang mga kadagkuan sa mga Judio ug ang mga magtutudlu sa Balaud nagtigum sa Jerusalem. Nakigkita sila sa Pangulung Pari nga si Annas ingun man kang Caifas, kang Juan, kang Alejandro ug sa ubang mga sakup sa banay sa Pangulung Pari. Ilang gipaatubang kanila ang mga apustulis ug gipangutana, “Giunsa man ninyu kini pagbuhat? Unsa bang gahuma ang anaa kaninyu ug kang kinsa mang ngalan ang gigamit ninyu?”

Si Pedro nga napunu sa Ispiritu Santu mitubag kanila, “Mga pangulu ug kadagkuan sa katawhan: kun kami gisukitsukit man karun mahitungud sa maayung buhat nga nahimu alang sa bakul ug sa unsang paagiha siya naayu, angay gayud nga kamung tanan masayud ug ang tanang katawhan sa Israel nga kining tawhana nga nagtindug dinhi sa inyung atubangan hingpit nga naayu pinaagi sa gahum sa ngalan ni Jesucristo nga Nazaretnun—kadtung inyung gilansang sa krus ug unya gibanhaw sa Dyus. Si Jesus mau ang gihisgutan sa Kasulatan nga nag-ingun,

‘Ang batu nga gisalikway ninyung mga magtutukud ug balay
nahimu hinuun nga labing mahinungdanung batu.’

Ang kaluwasan makaplagan lamang diha kaniya kay dinhi sa kalibutan wala nay laing ngalan nga gihatag sa Dyus ngadtu sa katawhan nga mauy makaluwas kanatu.”

Ang naghingapin nga mga pulung, ang kahanas sa pakiglantugi, ang pagpangala ug dungug ug himaya — dili kining mga butanga ang naglangkub sa tibuuk nga gawi sa Kristuhanung kinaadman apan ang tiunay ug kinabubut-ung kamapaubsanun nga gipalabi ug gitudlu sa Ginuung Jesus isip kahingpitan sa gahum, gikan pa sa taguangkan sa iyang inahan hangtud sa iyang pagpasakit sa krus.

Sumala sa ibanghilista, usa ka adlaw niana, samtang nanaglalis ang iyang mga tinun-an kun kinsa kanila ang labing daku sa gingharian sa langit, misangpit siyag gamayng bata nga iyang gipabarug sa ilang atubangan, ug miingun: “Kun dili kamu magbag-u ug magpakasama sa mga gagmayng bata, dili gayud lagi kamu makasulud sa gingharian sa langit.  Apan kadtung nagpakagamay sa kaugalingun sama niining bataa ang labing daku sa gingharian sa langit.”

Gimahal ni Cristo ang pagkabata ug giangkun sab kini sa iyang lawas ug kalag.  Bililhun alang ni Cristo ang pagkabata, kining magtutudlu sa kamapaubsanun, kining sumbanan sa kabuutan ug panagway sa kalumu.  Gimanggad ni Cristo ang pagkabata: gitudluan niya ang mga hamtung sa pagbansay niini, gigiyahan niya ang mga tigulang pauli niini, ug kadtung mga gibayaw niya sa ginghariang way katapusan iyang giaghat sa pagsunud sa iyang kaugalingung panig-ingnan.

Apan arun masabtan natu unsaun pagkab-ut kanang dalaygun nga pagbag-u, kanang kausaban nga nakapahiuli sa atung binata nga pangisip, may matudlu si San Pablo kanato.  Miingun siya: “Ayaw kamu pagpakasama sa bata sa inyung panghunahuna, hinunua pagpakasama kamu sa mga bata sa inyung paglikay sa dautan.”  Busa, dili kita mamalik sa mga binata nga dula-dula, ni sa mga kakulang sa atung kalinghud; hinunua, mamûpû kita gikan niini ug mga gawi nga bagay sa atung kahamtung, sama pananglitan sa dali nga pagpuypuy sa kalagut ug paghiuli sa kalinaw, ang kaihalas sa mga dautang binuhatan, ang kawalay kahangul sa pasidungug, ang pagbili sa panaghigalaay, ug ang tiunay nga pagtamud sa kaangayan.  Daku kaayung kaayuhan nga di ta kamau mangdagmal sa uban ug nga di ta malipay sa kadautan.  Binuhatan niining kalibutana ang pagpahamtang sa kadautan ug ang pagpanimalus; apan ang di pagsukli ug kadautan sa kadautan mau ang kabatan-un sa Kristuhanung kaligdung.  Mga pinalangga, ang mistiryu sa atung gisaulug karun nagdapit kanatu sa pagpakasama sa mga bata.  Kining matanga sa pagkapamapaubsanun ang gitudlu kanatu sa atung Ginuu kaniadtung gisimba siya sa mga Magu kaniadtung bata pa siya.  Arun ipadayag ang matang sa himaya nga nag-atang niadtung mga musundug sa iyang panig-ingnan, gibalaan niya pinaagi sa pagkamartir kadtung mga  batang nangatawu dungan niya.  Ug, kay didtu sa Betlehem nga natawhan ni Cristo man sab sila nangatawu, dili lamang sila katalirungan ni Cristo apan miambit sab sila sa iyang pagpasakit.

Busa, pamahala sa pagkamapaubsanun ang mga matuuhun ug palikaya sila sa pagkamapahitas-un.  Ipalabi nila ang ilang isigkatawu inay ang kaugalingun.  Dili angay nga unahun ni bisan kinsa ang iyang kaugalingung tingusbawan labaw sa tingusbawan sa iyang isigkatawu.  Sa ingun niini, kun mahupung na ang tanan ug kamapuangurun alang sa usa’g usa, ang makahilu nga kasina mawala na sa matag usa, kay ang magpataas sa iyang kaugalingun ipaubus, ug ang nagpaubus sa iyang kaugalingun ipataas.

Kay ang atung Ginuung Jesucristo gayud ang saksi niini, siya nga nagpuyu ug naghari uban sa Amahan ug sa Ispiritu Santu hangtud sa kahangturan.  Amin.