Duminggu sa Pagkabanhaw sa Ginuu

Sa pagsugud sa Dyus pagbuhat sa kalibutan ug sa tanang butang sa kalangitan, ang kalibutan haw-ang ug walay hitsura. Ang kadagatan gitabunan sa kangitngit ug ang Ispiritu sa Dyus naglihuk ibabaw sa katubigan. Unya miingun ang Dyus, “Mutungha ang kahayag.” Ug mitungha ang kahayag. Nahimuut ang Dyus sa kahayag nga iyang nakita ug gilain niya kini gikan sa kangitngit. Ginganlan niyag “Adlaw” ang kahayag ug ang kangitngit ginganlan niyag “Gabii.” Milabay ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Mau kadtu ang unang adlaw.

Unya miingun ang Dyus, “Mutungha ang usa ka wanang nga magbahin sa katubigan.” Ug nahimu kini. Pinaagi sa gibuhat niyang wanang, gilain sa Dyus ang tubig nga didtu sa ibabaw gikan sa tubig nga dinhi sa ubus ug nahimu kini. Ginganlan niyag “Langit” ang wanang. Milabay na usab ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Mau kadtu ang ikaduhang adlaw.

Unya miingun ang Dyus, “Matingub sa usa lamang ka dapit ang tubig ubus sa langit arun mutungha ang yutang mala.” Ug nahimu kini. Ginganlan sa Dyus ug “Yuta” ang mala ug ang tubig nga nalain ginganlan niyag “Dagat.” Nakita sa Dyus nga maayu ang iyang gibuhat. Unya miingun siya, “Muturuk sa yuta ang nagkalainlaing mga tanum: kadtung may binhi ug kadtung mga kahuy nga mamunga.” Ug nahimu kini. Busa mituruk sa yuta ang tanang matang sa tanum. Nakita sa Dyus nga maayu ang iyang gibuhat. Milabay na usab ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Kadtu mau ang ikatulung adlaw.

Unya miingun na usab ang Dyus, “Mutungha ang mga iwag diha sa langit nga mauy magbulag sa adlaw gikan sa gabii ug magpaila sa pagsugud sa mga adlaw ug sa mga tuig ug sa mahinungdanung mga panahun. Mudan-ag kini sila sa kalangitan arun paghatag ug kahayag sa kalibutan.” Ug nahimu kini. Busa gibuhat sa Dyus ang duha ka dagkung iwag: ang adlaw nga mauy maghatag ug kahayag sa panahun sa adlaw ug ang bulan sa panahun sa gabii. Gibuhat usab niya ang mga bituun. Gipahimutang sa Dyus ang mga iwag diha sa langit arun magdan-ag sa kalibutan ug maghatag ug kahayag sa adlaw ug sa gabii ug maglain sa kahayag gikan sa kangitngit. Nakita sa Dyus nga maayu ang iyang gibuhat. Unya milabay na usab ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Kadtu mau ang ikaupat nga adlaw.

Miingun na usab ang Dyus, “Mapunu ang katubigan sa nagkalainlaing mga buhing mananap ug mapunu usab sa mga langgam ang kahanginan.” Ug nahimu kini. Busa gibuhat sa Dyus ang mga dagkung mananap sa kadagatan ug ang tanang matang sa mananap sa katubigan ug ang tanang matang sa langgam. Nakita sa Dyus nga maayu ang iyang gibuhat. Unya gipanalanginan sa Dyus ang mga mananap sa kadagatan ug giingnan, “Sanay kamu ug lukpa ninyu ang kadagatan!” Ngadtu sa mga langgam miingun siya, “Sanay kamu!” Ug milabay ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Kadtu mau ang ikalimang adlaw.

Unya miingun ang Dyus, “Mutungha sa kalibutan ang nagkalainlaing mga mananap: mga kahayupan ug tanang matang sa mga ihalas nga mananap.” Ug nahimu kini. Busa gibuhat niya ang tanang matang sa mga kahayupan ug mga ihalas nga mananap. Nakita sa Dyus nga maayu ang iyang gibuhat ug nalipay siya.

Unya miingun na usab ang Dyus, “Buhatun natu ang tawu sama sa atung dagway. Sila mauy magbuut sa mga isda, sa mga langgam, sa mga kahayupan ug sa tanang ihalas nga mananap.” Busa gibuhat sa Dyus ang tawu, lalaki ug babayi, sama sa iyang dagway. Ug gipanalanginan sila sa Dyus nga nag-ingun, “Panganak kamug daghan ug lukpa ang kalibutan sa inyung mga liwat ug dumalaha ang kalibutan. Kamuy magbuut sa mga isda ug sa mga langgam ug sa tanang ihalas nga mananap.” Unya miingun ang Dyus, “Gihatag ku kaninyu ang tanang matang sa tanum nga may binhi ug ang tanang bunga sa kahuy arun inyung kan-un. Gihatag ku usab sa tanang ihalas nga mananap ug sa kalanggaman ang mga tanum nga lunhaw arun ilang kan-un.” Ug nahimu kini. Nakita sa Dyus nga maayu gayud ang tanan nga iyang gibuhat ug nalipay kaayu siya. Milabay na usab ang kagabhiun ug miabut ang kabuntagun. Ug kadtu mau ang ikaunum nga adlaw.

Nahuman pagbuhat ang langit ug ang yuta ug ang tanang butang nga anaa niini. Sa ikapitung adlaw, nahuman sa Dyus ang tanan niyang gibuhat ug mipahulay siya gikan sa tanan niyang gibuhat.

Niadtung mga adlawa:

Gisulayan sa Dyus si Abraham ug gitawag siya, “Abraham!” Ug si Abraham mitubag, “Ania aku.”

Miingun ang Dyus, “Dad-a si Isaac, ang bugtung mung anak nga imung gihigugma ug lakaw ngadtu sa yuta sa Moria. Ihalad siya pinaagi sa pagsunug kaniya didtu sa bukid nga itudlu ku kanimu.”

Busa sayu sa pagkabuntag nangahuy si Abraham alang sa halad. Gisangunan niya ang iyang asnu ug gipakuyug niya si Isaac ug ang duha niya ka ulipun. Mipadulung sila sa dapit nga gisulti kaniya sa Dyus. Sa ikatulung adlaw sa layu pa si Abraham nakita niya ang dapit. Unya giingnan niya ang iyang mga ulipun, “Pabilin kamu dinhi uban sa asnu. Kami si Isaac muadtu didtu arun pagsimba ug mubalik ra unya kami nganhi.”

Si Isaac mauy gipadala ni Abraham sa sugnud alang sa halad ug siya mauy nagdala sa kutsilyu ug sa kalayu. Unya mipadayun silang duha. Wala madugay miingun si Isaac, “Tay!”

Si Abraham mitubag, “Unsa man, anak?”

Nangutana si Isaac, “Ania ang kalayu ug sugnud, apan hain man ang ihalad nga nating karniru?”

Si Abraham mitubag, “Anak, ang Dyus mauy muhatag kanatu ug halad.” Ug mipadayun sila sa paglakaw.

Sa pag-abut nila sa dapit nga gitudlu kaniya sa Dyus, gipatindug ni Abraham ang usa ka halaran ug ibabaw niini gibutang niya ang sugnud. Gigapus niya ang iyang anak ug gipahiluna sa halaran ibabaw sa sugnud. Unya gikuha niya ang kutsilyu arun patyun na unta niya si Isaac. Apan mitawag kaniya gikan sa langit ang anghil sa Ginuu, “Abraham, Abraham!”

Mitubag siya, “Ania aku.”

“Ayaw unsaa ang bata,” miingun ang anghil. “Nasayud na aku nga andam ka gayud pagsugut sa Dyus, kay wala mu man ihikaw kanaku ang imung bugtung anak.”

Mitan-aw si Abraham ug nakita niya ang usa ka laking karniru kansang sungay nasangit didtu sa usa ka sampinit. Gikuha niya kini ug gihalad pinaagi sa pagsunug ilis sa iyang anak. Ginganlan ni Abraham kadtung dapita ug “Ang Ginuu mauy naghatag.” Hangtud karung mga adlawa nag-ingun ang mga tawu, “Didtu sa bukid sa Ginuu, ang Ginuu naghatag.”

Gikan sa langit ang anghil sa Ginuu mitawag pag-usab kang Abraham. Miingun siya, “Ang Ginuu nag-ingun, ‘Ipanumpa ku kanimu sa akung ngalan nga panalanginan ku ikaw pag-ayu kay gihimu mu man kini ug wala mu ihikaw kanaku ang imung bugtung anak. Isaad ku usab kanimu nga hatagan ku ikawg mga kaliwat nga sama kadaghan sa bituun sa langit ug sa balas sa baybayun. Buntugun sa imung kaliwat ang ilang mga kaaway. Ug muhangyu kanaku ang tanang mga nasud nga panalanginan sila ingun nga akung gipanalanginan ang imung mga kaliwat—kay imu mang gituman ang gisugu ku kanimu.’ ”

Niadtung mga adlawa:

Ang Ginuu miingun kang Moises, “Nganung nagpakitabang ka man kanaku? Papadayuna ang mga Israelita sa unahan. Iisa ang imung sungkud ug ipataas ang imung kamut ibabaw sa dagat arun mabahin kini ug ang mga Israelita makalakaw sa mala nga yuta. Pagahiun ku ang kasingkasing sa mga Ehiptohanun arun gukdun nila ang mga Israelita. Sa ingun kapasidunggan aku sa akung kadaugan batuk sa hari sa Ehipto, sa tanan niyang kasundaluhan, sa mga magkakarwahi ug sa iyang mga magkakabayu. Sa dihang mabuntug ku na sila, mahibaluan sa mga Ehiptohanun nga aku ang Ginuu.”

Unya ang anghil sa Dyus nga nag-una sa kasundaluhan sa Israel mibalhin sa likud ug ang panganud nga daw haligi mibalhin usab ngadtu sa luyu nila. Nagpahimutang kini tungatunga sa kasundaluhan sa mga Ehiptohanun ug sa mga Israelita. Busa didtu ang panganud ug ang kangitngit. Milabay ang kagabhiun ug ang kasundaluhan sa Israel ug sa Ehipto wala magkaduul sa tibuuk gabii.

Unya giisa ni Moises ang iyang kamut ibabaw sa dagat ug gipasibug sa Ginuu ang dagat pinaagi sa kusug nga hangin gikan sa silangan nga mihurus sa tibuuk gabii. Nabahin ang tubig ug nauga ang taliwala niini ug miagi niini ang mga Israelita. Sa isigkakilid nila nahimung daw duha ka paril ang tubig. Gigukud sila sa mga Ehiptohanun uban sa tanang mga kabayu sa hari, sa mga karwahi ug sa mga magkakabayu subay sa ilang giagian sa dagat. Sa pagkakaadlawun, midungaw ang Ginuu gikan sa haliging kalayu ug sa panganud ngadtu sa mga kasundaluhang Ehiptohanun ug gilisang niya sila. Gipagahi niya ang pagtuyuk sa mga ligid sa mga karwahi busa naglisud sila pagpadagan ug miingun ang mga Ehiptohanun, “Musibug kita kay ang Ginuu dapig kanila ug nakig-away kanatu!”

Ang Ginuu miingun kang Moises, “Iisa ang imung kamut ibabaw sa dagat ug mutikyup ang tubig ug matabunan ang mga Ehiptohanun uban sa ilang mga karwahi ug mga magkakabayu.” Busa giisa ni Moises ang iyang kamut ibabaw sa dagat ug sa pagkabuntag nahibalik ang dagat. Misulay ang mga Ehiptohanun sa pag-ikyas apan nasugat hinuun nila ang tubig. Mibalik pagtikyup ang tubig ug natabunan ang mga karwahi, ang mga magkakabayu niini ug ang tanang kasundaluhan sa hari nga migukud kanila hangtud sa dagat. Wala gayuy usa nga nahibilin. Apan ang mga Israelita miagi sa mamalang yuta taliwala sa dagat ug sa isigkakilid nila nahimung daw duha ka paril ang tubig.

Niadtung adlawa, giluwas sa Ginuu ang katawhan sa Israel ug nakita sa mga Israelita ang mga patayng lawas sa mga Ehiptohanun nga nagbuy-ud sa baybayun. Nakita nila ang talagsaung gahum nga gigamit sa Ginuu batuk sa mga Ehiptohanun busa nangahadluk sila sa Ginuu. Misalig sila sa Ginuu ug sa iyang suluguun nga si Moises.

Unya si Moises ug ang mga Israelita nag-awit niining musunud pahinungud sa Ginuu:

Ang imung Magbubuhat mahimung daw imung bana;
ang Ginuu nga Labing Gamhanan mau ang iyang ngalan;
ang imung manunubus mau ang Balaang Dyus sa Israel,
siya ang Dyus sa tibuuk kalibutan.

Sama ka sa usa ka asawang biniyaan ug nagsubu;
sama sa batan-ung asawa nga gisalikway.
Apan gitawag ka pagbalik sa Ginuu ug giingnan:
“Gibiyaan ku ikaw sa makadiyut,
apan mubalik aku kanimu ug mahalun ku ikaw pag-ayu.
Tungud sa hilabihan kung kasuku,
gitalikdan ku ikaw sa makadiyut,
apan uban ang gugmang walay paglubad, kaluy-an ku ikaw,”
nag-ingun ang Ginuu nga imung manunubus.

“Alang kanaku, sama kini sa panahun ni Noe,
sa dihang nanumpa aku nga dili na gayud palunupan ang kalibutan;
ipanumpa ku usab nga dili na gayud aku masuku kanimu,
ug dili ku na ikaw kastiguhun pag-usab.
Mangatumpag ang kabukiran ingun man ang kabungturan,
apan ang gugma ku kanimu dili gayud mulubad,
ug dili usab mahanaw ang akung kasabutan sa pakigdait nga akung gihimu uban kanimu,”
nag-ingun ang Ginuu nga nahigugma kanimu.

Ang Ginuu miingun,
“Ay! sinakit ug dinaugdaug nga syudad ug walay naglipay,
ipahiluna ku ang imung mga sukaranan,
dinayandayanan sa mahalun nga mga batu;
dayandayanan ku sa mga sapiru ang imung mga turi.
Butangan kug mga haspi ang imung mga ganghaan,
ug ang imung mga kuta dayandayanan kug mga mahalung batu.

“Pangunayan ku pagtudlu ang tanan mung mga anak,
ug muuswag unya sila pag-ayu.
Ang katarung mauy makapalig-un kanimu,
ug dili ka nila daugdaugun kay dili ka man mahadluk;
ug ipahilayu ka sa kalisang.”

Ang Ginuu miingun:

“Kamung giuhaw, ngari kamu ug inum.
Bisag wala kamuy kuwarta, ngari, palit ug kaun!
Palit kamug binu ug gatas nga walay bayad.
Nganung gastuhun man ninyu ang inyung kuwarta nianang dili makaun?
Ug nganung maghagu man kamu nianang dili makabusug?
Pamati kamu kanaku ug makakaun kamug maayung pagkaun
ug matagbaw kamu.
Pamati kamu ug duul kanaku
ug makaangkun kamug kinabuhi;
maghimu akug walay katapusang kasabutan uban kaninyu,
ug ibubu ku kaninyu ang panalangin nga akung gisaad kang David.
Gihimu ku siyang pangulu ug magmamandu sa kanasuran;
pinaagi kaniya gipakita ku ang akung gahum.
Tawgun ninyu ang mga nasud nga wala ninyu hiilhi
ug magdagan sila nganha kaninyu.
Aku, ang Ginuu nga inyung Dyus, ang Balaang Dyus sa Israel,
mauy maghimu niini ug pasidunggan ku kamu.”

Dangup sa Ginuu samtang may panahun pa;
sangpita ninyu siya samtang siya duul pa.
Pabiyaa ang mga dautan sa ilang mga sala,
ug ipasalikway sa mga makasasala ang ilang mga dautang hunahuna.
Pabalika sila sa Ginuu arun kaluy-an sila, pabalika sa atung Dyus,
kay andam siya sa pagpasaylu.
“Kay ang akung hunahuna dili sama sa inyung hunahuna,
ug ang akung mga laraw dili sama sa inyung mga laraw, nag-ingun ang Ginuu.
Kay sama nga ang kalangitan habug kay sa yuta,
ang akung mga laraw habug kay sa inyung mga laraw,
ug ang akung hunahuna kay sa inyung hunahuna.”

“Kay sama nga ang ulan ug ang yilu mangahulug gikan sa langit,
ug dili na mubalik didtu kundili mupatubig hinuun sa yuta,
arun manuruk ang mga tanum niini
ug kahatagag binhi ang magpupugas ug pagkaun ang mga tawu,
ang akung mga pulung usab
dili mubalik kanaku nga kawang lamang;
tumanun hinuun niini ang akung tuyu ug mulampus gayud kini.”

Pamatia, Israel, ang mga kasuguan nga nagsaad ug kinabuhi; pagmatngun ug mahimu ikawng maalamun. Nganu, ay! Israel, nga anaa man ikaw sa yuta sa kaaway? Nganung natigulang na man lang ikaw diha sa usa ka nasud nga langyaw ug giihap na uban kanila? Nganu man? Tungud kay gibiyaan nimu ang tinubdan sa kaalam! Kun nagsubay pa ikaw diha sa dalan sa Dyus, magkinabuhi unta ikaw nga malinawun hangtud sa kahangturan.

Tun-i hain ang pagsabut, ang kusug ug ang kahibalu. Unya mahibalu ikaw asa pangitaa ang usa ka hataas ug hingpit nga kinabuhi, ang kahayag nga maggiya kanimu ug ang kalinaw.

Walay bisan kinsa nga nakakaplag hain magpuyu ang kaalam ni nakasulud sa iyang balay nga punu sa bahandi.

Ang bugtung nga nahibalu sa kaalam mau ang Dyus ug nahibalu siya sa tanang mga butang. Pinaagi sa iyang salabutan makaplagan niya siya. Gitukud niya ang kalibutan alang sa tanang panahun ug gipunu niya kini sa tanang matang sa mga mananap. Ang kahayag mikurug ug misugut sa pagtawag niya. Gipadala niya kini ug mitungha kini. Gitawag niya ang mga bituun ug misanung dayun sila. Mipahimutang sila sa ilang mga dapit ug malipayun sila nga midan-ag arun pagpahimuut kaniya nga mauy nagbuhat kanila. Siya mau ang atung Dyus ug walay lain nga sama kaniya. Siya ang nagkaplag sa tibuuk dalan paingun sa kahibalu ug siya ang naghatag sa kaalam ngadtu sa iyang suluguun nga si Israel nga iyang gihigugma. Sukad niadtung panahuna, ang kaalam mipakita sa kalibutan ug nagpuyu taliwala kanatu.

Ang kaalam mau ang basahun sa mga sugu sa Dyus, ang Balaud nga mulungtad hangtud sa kahangturan. Ang tanan nga naghuput kaniya mabuhi apan sila nga mubiya kaniya, mangamatay. Dangup kamu sa kaalam, ay! katawhan sa Israel, ug hupti siya. Lakaw kamu padulung sa kasanag sa iyang kahayag. Ayaw itugyan ang atung mahimayaun nga mga katungud ngadtu sa bisan kinsang katawhan. Pagkamalipayun natu, ay! katawhan sa Israel, kay nagbatun kita sa kahibalu unsay makapahimuut sa Dyus!

Unya giingnan aku sa Ginuu, “Tawu, sa didtu pa ang mga Israelita magpuyu sa ilang nasud, ila kining gihugawhugawan pinaagi sa dautan nilang binuhatan. Ang ilang panglihuk ingun kahugaw sa babayi nga gidugu. Busa gipahamtangan ku sila sa akung kasuku tungud sa dugu nga ilang gipaagas ug sa mga dyusdyus nga mauy nakahugaw sa nasud. Gipatibulaag ku sila ngadtu sa nagkalainlaing kanasuran ug gisilutan ku sila sumala sa dautan nilang binuhatan. Sa dihang didtu na sila sa laing mga nasud, gipakaulawan nila ang akung ngalan ug ang katawhan miingun, ‘Mau kini sila ang katawhan nga pinili sa Dyus apan gihinginlan sila gikan sa ilang nasud.’ Tungud niini, gipanalipdan ku ang balaan kung ngalan nga gipakaulawan sa katawhan sa Israel didtu sa kanasuran nga ilang giadtuan.

“Busa ingna ang mga Israelita nga nag-ingun ang Ginuung Dyus: Ayaw ninyu sabta, ay! katawhan sa Israel, nga nakahukum aku sa pagbuhat niini tungud kaninyu kundili tungud sa akung balaan ug halangdun nga ngalan nga gipakaulawan ninyu didtu sa mga nasud nga inyung giadtuan. Ipakita ku unsa kabalaan ug kahalangdun ang akung ngalan nga inyung gipakaulawan arun makaila sila nga aku mau ang Ginuu pinaagi sa akung buhatun kaninyu diha gayud sa ilang atubangan. Kuhaun ug tigumun ku kamu gikan sa nagkalainlaing nasud ug dad-un ku kamu balik sa inyung yuta. Bubuan ku kamug limpyung tubig ug malimpyu kamu sa tanan ninyung kahugawan lakip sa inyung pagsimbag mga dyusdyus. Hatagan ku kamug bag-ung kasingkasing ug bag-ung ispiritu ug kuhaun ku ang inyung kasingkasing nga gahi sama sa batu ug ilisan ku kinig kasingkasing nga masinugtanun. Ihatag ku kaninyu ang akung ispiritu ug himuun ku kamung masinugtanun sa akung mga gimbut-an ug mga lagda. Adtu na kamu magpuyu sa yuta nga gihatag ku sa inyung katigulangan ug mahimu na kamung akung katawhan ug aku mahimu nang inyung Dyus.”

Mga igsuun:

Nasayud kamu nga sa pagbunyag kanatu nahiusa kita kang Cristo Jesus busa nahiusa kita sa iyang kamatayun. Tungud niini, sa pagbunyag kanatu gilubung kita uban kaniya ug miambit sa iyang kamatayun arun ingun nga si Cristo gibanhaw sa mahimayaung gahum sa Amahan, kita usab angay nga magkinabuhi sa bag-ung kinabuhi.

Kay kun nahiusa kita kaniya diha sa iyang pagkamatay, mahiusa usab kita kaniya kun banhawun na kita ingun nga gibanhaw siya. Kay nasayud kita nga ang atung daan ug makasasala nga pagkatawu gilansang na uban ni Cristo arun malaglag kini ug dili na kita maulipun sa sala. Kay wala nay gahum ang sala ngadtu sa tawu nga patay na. Kun namatay kita uban kang Cristo, gituuhan natu nga mabuhi usab kita uban kaniya. Kay nasayud kita nga si Cristo gibanhaw ug dili na gayud siya mamatay pag-usab ug ang kamatayun wala nay gahum ibabaw kaniya. Ang iyang kamatayun mau ang kamatayun nga nagwagtang sa sala makausa alang sa tanang panahun ug nagkinabuhi siya karun alang lamang sa Dyus. Busa isipa ang inyung kaugalingun nga patay na sa pagpakasala apan buhi alang sa Dyus, hiniusa kang Cristo Jesus.

Unya milabay ang adlaw nga Igpapahulay. Sa pagkakaadlawun sa Adlawng Dumingu, si Maria Magdalena ug ang laing Maria nangadtu arun pagtan-aw sa lubnganan. Unya sa kalit dihay kusug nga linug ug usa ka anghil sa Ginuu ang mikunsad gikan sa langit; giligid niya ang batu ug milingkud siya niini. Sama sa kilat ang iyang panagway ug puti kaayu ang iyang bisti. Nangurug ang mga guwardiya tungud sa hilabihang kahadluk kaniya ug nakuyapan sila.

Unya ang anghil miingun sa mga babayi, “Ayaw kamu kahadluk! Nasayud aku nga nangita kamu kang Jesus nga gilansang sa krus. Wala na siya dinhi; nabanhaw siya sumala gayud sa iyang giingun. Dali kamu ug tan-awa ang dapit nga gilubngan kaniya. Unya adtua dayun ug sultihi ang iyang mga tinun-an nga nabanhaw siya ug nag-una kanila karun ngadtu sa Galilea. Didtu ikahibalag nila siya. Hinumdumi ang akung giingun kaninyu.”

Busa midali sila pagbiya sa lubnganan nga may kahadluk uban ang dakung kalipay. Nanagan sila arun pagbalita sa iyang mga tinun-an.

Unya sa kalit misugat si Jesus kanila ug miingun, “Ang kalinaw mag-uban kaninyu.” Miduul sila kaniya ug mihikap sa iyang mga tiil ug misimba kaniya. Si Jesus miingun kanila, “Ayaw kamu kahadluk; adtua ang akung kaigsuunan ug paadtua sila sa Galilea. Didtu makita nila aku.”