Duminggu sa Pentecostes

Kay kadtung nagkinabuhi sumala sa ilang tawhanung kinaiya naghunahuna kanunay sa mga butang nga tawhanun ingun nga kadtung nagkinabuhi sumala sa Ispiritu naghunahuna kanunay sa ispirituhanung mga butang. Ang paghunahuna kanunay sa mga butang nga tawhanun musangput sa kamatayun apan ang paghunahuna kanunay sa mga butang nga ispirituhanun musangput sa kinabuhi ug kalinaw. Busa kaaway sa Dyus ang tawu nga kanunayng maghunahuna sa mga butang nga tawhanun kay dili man siya mutuman sa balaud sa Dyus ug dili gayud siya makatuman niini. Ang tawu nga nagkinabuhi sumala sa tawhanung kinaiya dili gayud makapahimuut sa Dyus.

Apan wala na kamu magkinabuhi nga minanduan sa tawhanung kinaiya kundili sa Ispiritu kun tinuud man ugaling nga ang Ispiritu sa Dyus anaa na sa inyung kasingkasing. Kadtung walay Ispiritu ni Cristo, dili iya ni Cristo. Apan kun nagpuyu si Cristo sa inyung kasingkasing, bisan patay ang inyung lawas tungud sa sala, ang Ispiritu kinabuhi alang kaninyu tungud kay gihimu man kamung matarung sa Dyus. Kun nagpuyu sa inyung kasingkasing ang Ispiritu sa Dyus nga nagbanhaw kang Jesus, siya nga nagbanhaw kang Cristo muhatag usab ug kinabuhi sa inyung madunut nga lawas pinaagi sa iyang Ispiritu nga anaa kaninyu.

Tungud niana, mga igsuun, ubligadu kita sa pagkinabuhi dili sumala sa tawhanung kinaiya. Kay kun magkinabuhi kamu nga minanduan sa tawhanung kinaiya, mamatay gayud kamu. Apan mabuhi gayud kamu kun pinaagi sa Ispiritu patyun ninyu ang tawhanung binuhatan. Ang tanang gimanduan sa Ispiritu sa Dyus, mga anak sa Dyus. Kay ang Ispiritu nga gihatag sa Dyus kaninyu dili mag-ulipun kaninyu arun kamu mahadluk. Ang maung Ispiritu maghimu hinuun kaninyu nga mga anak sa Dyus. Tungud niini makasangpit na kita sa Dyus pinaagi sa pag-ingun, “Amahan! Amahan ku!” Makighiusa ang maung Ispiritu sa atung ispiritu arun pagmatuud nga kita mga anak sa Dyus. Ug kay mga anak man kita niya, madawat natu ang mga panalangin nga gitagana sa Dyus ug madawat natu kini uban kang Cristo. Kay kun makig-ambit kita sa iyang mga pag-antus, makaambit usab kita sa iyang himaya.

Giisip ku nga ang atung mga pag-antus niining panahuna dili gayud ikatandi sa himaya nga ipadayag unya kanatu. Mahinangpun nga nagpaabut ang kabuhatan nga ipadayag sa Dyus ang iyang mga anak. Kay gitugutan sa Dyus nga mahimung kawang ang kabuhatan, dili tungud sa kaugalingung pagbuut niini kundili tungud sa pagbuut sa Dyus. Apan bisan pa niini, nagpabilin ang paglaum kay luwasun man gayud ang kabuhatan gikan sa kaulipnan sa pagkamadunutun ug makaambit kini sa mahimayaung kagawasan sa mga anak sa Dyus. Nasayud kita nga hangtud karun ang tibuuk kabuhatan nag-agulu tungud sa kasakit sama sa babayi nga nagbati. Apan dili kay ang kabuhatan lang ang nag-agulu kundili lakip kita nga nagbatun na sa Ispiritu ingun nga unang gasa sa Dyus. Nag-agulu kita samtang nagpaabut kun kanus-a sagupa nga mga anak sa Dyus ug kanus-a luwasa sa hingpit. Kay giluwas kita tungud niining maung paglaum. Apan kun makita natu ang atung gilauman, dili kana natu matawag nga paglaum. Kay lauman pa ba diay ang nakita na? Apan kun mulaum kita sa wala natu makita, magpaabut kita nga mapailubun.

Sa samang paagi, sa atung pagkahuyang tabangan kita sa Ispiritu kay dili kita mahibalu unsaun pag-ampu. Ang Ispiritu mismu mau ang mangaliyupu sa Dyus alang kanatu uban sa mga pag-agulu nga dili ikasaysay sa pulung. Ug ang Dyus nga nasayud sa kasingkasing sa mga tawu, nasayud unsay gihunahuna sa Ispiritu; kay ang Ispiritu mangaliyupu sa Dyus alang sa iyang katawhan sumala sa iyang kabubut-un.

Sa pagsugu sa Ginuu sa iyang mga tinun-an sa pagpanglakaw ug pagpanudlu sa tanang kanasuran ug sa pagpamunyag kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Ispiritu Santu, gituga sab niya kanila ang gahum sa paghatag sa mga tawu ug bag-ung kinabuhi dinha sa Dyus.

Misaad na siya pinaagi sa mga prupita nga niining katapusang mga adlaw ibubu niya ang iyang Ispiritu ngadtu sa iyang mga alagad ug nga makapanagna sila. Mau nga pagkahimu’ng Anak sa Tawu sa Anak sa Dyus, ang Ispiritu mikunsad sab kaniya ug naanad sa pagpuyu uban sa katawhan, sa pagpuyu sulud kanila, ug sa pagpuyu sa tibuuk kabuhatan sa Dyus. Gituman sa Ispiritu ang kabubut-un sa Amahan dinha sa mga tawu nga nanigulang na sa pagpakasala, ug gihatagan niya sila’g bag-ung kinabuhi dinha ni Cristo. Si Lucas miingun nga ang Ispiritu mikunsad sa mga tinun-an atul sa Pentecostes, liwas sa pagkayab sa Ginuu ngadtu sa langit, dala ang gahum sa pagbukas sa mga ganghaan sa kinabuhi alang sa tanang kanasuran ug sa pagpahibalu kanila mahitungud sa bag-ung kasabutan. Mau kadtu nga ang tanang tawu gikan sa lainlaing mga pinulungan nagtingub ilawum sa usa ka tingug ug nanag-awit ug sa ka awit sa pagdayig sa Dyus, ug ang mga tribu’ng nagkatibulaag nga nahiusa pag-usab pinaagi sa Ispiritu gipanghalad ngadtu sa Amahan isip unang mga bunga sa tanang kanasuran.

Kini ang hinungdan nga misaad ang Ginuu nga ipadala ang Manlalaban: giandam kita niya nga ihalad ngadtu sa Dyus. Sama sa uga’ng harina nga dili mahimu’ng usa ka inumul nga masa, usa ka buuk sa tinapay, kun wala’y umug, kita sab nga daghan dili mahimu’ng usa dinha ni Cristo Jesus kun wala ang tubig nga gikan sa langit. Ug, daw uga’ng yuta nga dili mamunga gawas kun mabasa, kita sab nga kanhi nahisama sa kahuy nga walay bubui dili unta mabuhi ug mamunga kun wala pa kining bunuk sa ulan gikan sa kahitas-an. Pinaagi sa bunyag nga nagpalingkawas kanatu gikan sa kabalhinbalhinan ug pagkadunut nahimu kita’ng usa ka lawas; pinaagi sa Ispiritu nahimu kita’ng usa ka kalag. 

Ang Ispiritu sa kinaadman ug pagsabut, ang Ispiritu sa pagtambag ug kusug, ang Ispiritu sa kaalam ug sa kahadluk sa Dyus mikunsad dinha sa Ginuu, ug gihatag sab niya kining Ispirituha ngadtu sa iyang Simbahan ug gipadala ang Manlalaban gikan sa langit ngadtu sa tibuuk kalibutan diin, sumala pa sa iyang kaugalingung gipamulung, gitambug sab ang yawa sama sa kilat.

Arun dili kita malaya ug dili mahimung di-mabungahun, nagkinahanglan kita sa yamug sa Dyus. Kay may tigpasangil man batuk kanatu, nagkinahanglan sab kita ug manlalaban. Mau nga, tungud sa iyang kaluuy, gisalig sa Ginuu ngadtu sa Ispiritu Santu ang tawu, nga gibanhigan sa mga tulisan ug kansang mga samad gipangunayan niya ug bugkus ug, alang sa mga panginahanglan sa maung tawu, gibinlan niya ug duha ka salapi nga gikulitan sa nawung sa hari. Ug karun, pinaagi sa Ispiritu, ang larawan ug patik sa Amahan ug sa Anak gihatag na nganhi kanatu, ug katungdanan natu ang paggamit sa salapi nga gipiyal nganhi kanatu ug pabungahun ug daghang kaayuhan alang sa Ginuu.